Ondanks de miljoenen die de overheid steekt in campagnes om het gebruik van industriesuiker en snoep terug te dringen, stelt men vast dat de Belgen, een klein landje in de EU, per jaar meer dan 2 miljard euro uitgeven aan snoep en dat dit bedrag van jaar tot jaar stijgt. Een gigantisch bedrag dat alleen dient om een zoete neiging op een verkeerde wijze te onderdrukken. Voor de supermarkt is snoep een belangrijke bron van inkomsten en is al goed voor 10% van de omzet. Niet alleen jongeren, ook volwassenen en ouderen zijn er aan verslaafd. Snoepen heeft een negatieve invloed op het beheersen van het lichaamsgewicht, tast de tanden aan en verhoogt het risico op hart- en vaatziekten. De drang naar zoet behoort tot onze natuur en start al met de moedermelk die rijk is aan lactose (melksuiker). Het grootste deel van onze voeding bestaat uit koolhydraat, de wetenschappelijke naam voor suikers. We hebben slechts 1 deel eiwit, 2 delen vet, maar 5 à 7 delen koolhydraat nodig om gezond te blijven. Natuurlijke suikers zijn voor de mens onontbeerlijk, het is immers het voedsel voor de hersenen, de zenuwen en de spieren. Zonder suiker kunnen we niet leven. Er is geen bezwaar tegen zoete voeding, als het maar natuurlijke suikers zijn.

 

De abnormale drang naar zoet en dan meer bepaald naar snoep en snacks is een noodkreet dat het lichaam uitgeput is door aanhoudende stress, spanningen, negatieve emoties, maatschappelijke druk enz. Het is niet vreemd dat de behoefte aan snoep in tien jaar tijd gestegen is van 1,4 naar meer dan 2 miljard en dat is alarmerend. Onze samenleving is zodanig in de war geraakt dat een groot deel van de bevolking op de dool is omdat iedere vorm van stabiliteit verloren is gegaan. Doordat het zenuwstelsel is uitgeput, ontstaat er vanuit de hersenen een drang naar zoet. Omdat deze drang met waardeloze suikers zoals snoep en snacks wordt bevredigd, geraakt het zenuwstelsel steeds meer uitgeput. Vandaar dat de behoefte aan snoep steeds stijgt. De meeste mensen zitten in een vicieuze cirkel waar ze moeilijk uitgeraken. Het gebruik van natuurlijk zoet in de vorm van bananen, druiven, alle soorten fruit, honing, gedroogd fruit, siroop, ingedikt sap en andere natuurlijke concentraten van natuurlijke suikers voedt de hersenen, het zenuwstelsel en de spieren. Verder komen natuurlijke suikers voor in melk en mekproducten (lactose) en als zetmeel in granen, sommige zaden, wortel en knolgewassen. Er is een overvloed aan natuurlijke suikers in onze voedingsmiddelen.

 

Het snoepprobleem heeft een diepere oorzaak en beschouwen we niet als een voeding- maar een als stressprobleem. Zolang de stress niet afneemt, blijft er een abnormale behoefte aan suiker bestaan, ook al gebruikt u gezonde suikers. We kunnen de maatschappelijk druk niet veranderen, maar er ons wel tegen wapenen. We moeten onze persoonlijkheid versterken door onze zwakke kwaliteiten op te sporen en die in positieve om te buigen. Het is haast niet te geloven, maar een groot deel van de bevolking beschikt over een zeer lage psychische en emotionele weerstand. Men kan het leven niet meer aan en probeert er zich door heen te spartelen. Iedere opdracht, zowel thuis als op de werkvloer, is een zware last. Het grote probleem is dat veel mensen zich daar niet bewust van zijn. Ze slikken medicijnen om rustiger te blijven of om beter te slapen, drinken veel koffie, cola of energiedrankjes om de dag door te komen. Ze kunnen hun drang naar zoet niet onder controle houden. Dat zijn symptomen die bevestigen dat het niet goed gaat. Men heeft ons te lang wijsgemaakt dat we steeds ouder, gezonder en gelukkiger worden, maar dat is niet zo. Cijfers tonen aan dat veel mensen van middelbare leeftijd (45 à 60 jaar) overlijden aan allerlei ziekten, terwijl de psychiatrie het aantal patiënten niet meer kan opvangen omdat het er zoveel zijn geworden. We leven in een wereld van illusie, vooral de illusie dat men met geld alles kan kopen. Een andere illusie is dat de wetenschap voor alles een oplossing heeft. Het is opvallend hoe radicaal de mensen zijn geworden. Ze reageren direct en vaak erg brutaal zonder eerst overleg te plegen of zich grondig te informeren. We leven in een wereld van wit en zwart, er zijn geen nuances meer.

 

Om weerstand te bieden tegen deze bedreigende wereld doen we er goed aan om onze voeding, gezondheid, levenswijze en ingesteldheid grondig te herzien en bij te sturen. We worden overspoeld door informatie, maar die is bewust of onbewust beïnvloed door belangengroepen die de samenleving nog steeds in hun machtsgreep houden. Er worden miljarden verdiend aan de slechte voedings- en levenswijze van de mens. We geven toe dat het voor veel mensen niet gemakkelijk is om reclameboodschappen te beoordelen. In de supermarkt kijken mensen wantrouwig op het etiket. Aan de hand van deze summiere gegevens kan zelfs een deskundige moeilijk een oordeel vormen. We moeten ons laten leiden door de wijsheid van de natuur. Dat is de enige echte houvast waarover we beschikken.

 

Waarom is suiker die men uit suikerbieten of suikerriet haalt slecht en verwoestend voor onze gezondheid? Het gaat om dezelfde koolhydraat die ook in rode biet of in fruit zit. Als u een appel eet, eet u niet alleen suiker, maar een organisch of levend geheel want uit een appel kan een appelboom groeien. In de appel zit ongeveer 10% suiker, een weinig eiwit en vet, maar veel water, vitaminen, mineralen en nog vele andere stoffen. Al deze stoffen zijn met elkaar verbonden en vormen een appel. Tijdens de vertering worden deze stoffen uit de appel gehaald en in menselijke stoffen omgezet tijdens de stofwisseling. De kracht van de appel wordt op u overgedragen. Om het met een metafoor uit te drukken: de appel en uzelf worden één. Ons voedsel is niets anders dan een stuk levende natuur waarmee we ons biologisch associëren. In de suikerfabriek wordt de suiker uit de biet of het riet geïsoleerd en is weliswaar nog een organische stof die door het lichaam opneembaar is en kan omgezet worden o.a. in vet. Deze geïsoleerde suiker heeft iedere verbinding met andere stoffen verloren en moet in het lichaam op zoek gaan naar complementaire stoffen. Dat gebeurt o.a. door deze uit het lichaam te roven. Het rendement van deze geïsoleerde suikers, ook toegevoegde suikers genoemd, is bijzonder laag en is niet meer in staat om onze hersenen, zenuwen en spieren op een behoorlijke wijze te voeden, vandaar de voortdurende uitputting van het zenuwstelsel. Door de enorme maatschappelijke druk, wordt het zenuwstelsel extra belast zodat natuurlijke suikers meer dan ooit nodig zijn. Door meer voedingsmiddelen te eten en het gebruik van voedingsproducten te beperken, schakelt u de toegevoegde suikers uit. Dat is de beste oplossing om het snoepen vaarwel te zeggen.

 

Voor wie meer over voeding en gezondheid wil weten, kan het beste een open cursus ‘Vitaal door voeding’ of ‘Stressbeheersing’ volgen. Voor wie actief wenst te zijn in de complementaire zorg kan kiezen voor een opleiding V.G.L.-Gezondheids- en gewichtsconsulent, Gezondheidstherapeut of Persoonlijkheidscoach. Surf naar www.europeseacademie.be.