Men leest regelmatig, zelfs in zogenaamde gezondheidsbladen, dat zwarte chocolade gezond is omdat het polyfenolen bevat en dat zijn inderdaad geneeskrachtige stoffen. Polyfenolen worden gerekend tot de bioactieve substanties waarvan is aangetoond dat zij een gunstige invloed hebben op onze gezondheid en een genezend effect hebben op bepaalde klachten. Vanuit commercieel standpunt besteedt de voedingsindustrie extreem veel aandacht aan allerlei stoffen. Door aanwezigheid of door toevoeging ervan aan voedingsproducten wordt er meteen een gezondheidsclaim op gelegd en in de publiciteit sterk aanbevolen. Dat is een grote vergissing en werkt misleidend. Wij eten immers geen stoffen, wij eten voedingsmiddelen waarin stoffen aanwezig zijn. Het toevoegen van geïsoleerde stoffen aan voedingsproducten is helemaal niet gezond. Zij zijn immers lichaamsvreemd en worden in de meeste gevallen niet opgenomen of via de nieren of de stoelgang afgevoerd.
Laten we logisch denken en onze geest vrij maken van allerlei commerciële invloeden. Bioactieve substanties, zoals polyfenolen, komen in alle planten voor, dus ook in giftige planten. Bioactieve substanties zijn chemische stoffen die de plant aanmaakt om zich tegenover vijanden, zoals ziektekiemen, insecten en weersomstandigheden te verdedigen. In de tabaksplant zitten ook polyfenolen, maar tegelijkertijd ook de gevreesde nicotine die vernietigend is voor de gezondheid. Het aanraden van zwarte chocolade is even dwaas als het aanbevelen van roken. In de cacaoboon komen niet alleen polyfenolen voor, maar ook vrij veel oxaalzuur dat een sterk ontkalkende werking heeft. In zwarte chocolade komen uiteraard meer polyfenolen voor, maar gelijktijdig veel meer oxaalzuur.
Oxaalzuur is een stof die vooral voor komt in spinazie, rabarber, postelein en snijbiet. Oxaalzuur gaat in de darm samen met calcium een onoplosbare verbinding aan, calciumoxalaat genoemd, waardoor dit mineraal niet in het bloed wordt opgenomen. De officiële naam is oxalaat en wordt tot de fytotoxinen gerekend. Voor wie aan osteoporose lijdt of problemen heeft met de kalkhuishouding doet er goed aan oxaalzuurrijke voedingsmiddelen te mijden. Voor wie niet met deze problemen kampt, is er bij matig gebruik geen probleem omdat er voldoende calcium wordt geleverd door andere voedingsmiddelen.
Oxaalzuur mg / 100 g voedingsmiddel
Spinazie: 71 mg
Rabarber: 537 mg
Rode biet: 72,2 mg
Bonen: 43,7 mg
Zwarte en groene thee: 12,50 mg
Chocoladepoeder: 385 mg
Zwarte chocolade 90%: 220 mg
Zwarte chocolade 80%: 196 mg
Zwarte chocolade 65%: 159 mg
Zwarte chocolade 40 %: 98 mg
Melkchocolade: 11,2 mg
Witte chocolade: 1,6 mg
Chocolade is een genotsmiddel. Er is geen bezwaar tegen matig gebruik van genotsmiddelen zoals bij bepaalde gelegenheden. Men doet dit uit puur genot en niet om de gezondheid te bevorderen. Het hoge percentage oxaalzuur in zwarte chocolade heeft nog een ander nadeel zoals het vormen van ijzeroxylaten waardoor de opname van ijzer in het gedrang kan komen. Daarnaast heeft chocolade een aantal bekende nadelen zoals darmverstopping, belasting van de lever en uiteraard zijn verslavend karakter.
Liefhebbers van chocolade blijven er niet bij stilstaan dat chocolade een geïndustrialiseerd product is. De bonen worden gebroken, geroosterd en gemalen. Deze massa wordt geperst waardoor de cacaoboter vrijkomt. Dit is het vet van de cacaoboon dat rijk is aan verzadigde vetzuren. Daarna wordt de overgebleven massa opnieuw gemalen waardoor cacaopoeder ontstaat. Chocolade bevat theobromine, een stof die chemisch verwant is aan cafeïne, maar bevat daarnaast, net als koffie of thee, ook echte cafeïne en een weinig tannine of looizuur dat voor de wrange smaak zorgt. Tannine gaat een onoplosbare verbinding met ijzer aan. In chocolade wordt suiker verwerkt. De combinatie suiker en vet bemoeilijkt de vertering. Er zijn in chocolade stoffen aanwezig die gemakkelijk een allergische reactie uitlokken zoals tyramine en fenylethylamine.
Chocolade bevat serotonine, dit is een neurotransmitter, een stof die informatie overdraagt van de ene zenuwcel naar de andere. Een tekort zorgt voor allerlei nerveuze klachten, een teveel remt de eetlust af en verandert de voorkeur van koolhydraten in een aandrang om meer eiwit te eten. Men beweert dat depressieve mensen een sterke drang naar chocolade hebben. In feite heeft het uitgehongerde zenuwstelsel een sterke behoefte aan natuurlijke suikers maar deze drang naar zoet wordt vertaald naar chocolade en alles waar industriesuiker in verwerkt is. Deze geïsoleerde suikers, zowel witte als bruine riet- en bietsuiker verzwakken, wegens het ontbreken van vitaminen en mineralen, het zenuwstelsel nog verder. Chocolade heeft een sterk verslavende werking wat vermoedelijk te maken heeft met enkele stoffen die ook in drugs voorkomen, zoals onderzoekers beweren.
Het is een fabeltje dat zwarte chocolade gezond is en het is jammer dat ondoordachte therapeuten en consulenten, die de zoekende mens behulpzaam moeten zijn, daar in trappen. Het gaat hier om een pure commerciële inspiratie die de verkoopcijfers flink doen stijgen. Chocolade is een genotsmiddel en is per definitie niet gezond. Een laag gehalte aan chocoladeboter betekent minder schadelijke stoffen, dus hoe zwarter hoe slechter.
Blog in samenwerking met:
www.europeseacademie.be
www.natuurgeneeskundigen.be en
natuur-en-gezondheid.skynetblogs.be