Volgens een onderzoek van Karen Spruit, kinderneuropsychologe aan de Vrije Universiteit van Brussel, blijkt dat drie op de vier kinderen suf en slaperig op de schoolbanken zit, een tendens die internationaal is. Leerkrachten bevestigen dit onderzoek. Heel wat leerkrachten zien dagelijks dat hun leerlingen te weinig slapen. Ze spreken over geeuwen, concentratieverlies, stemmingswisselingen, zelfs kinderen die hun hoofd op de schoolbank leggen. Ouders beseffen dat er iets aan de hand is, maar staan er niet bij stil dat dit tot problemen kan leiden. Het kan wel eens gebeuren dat een kind door omstandigheden slaperig naar school gaat, maar dat is hoogst uitzonderlijk. Bij slaperige kinderen in de klas denkt u meteen aan te lang tv kijken. Maar het probleem zit dieper dan u denkt. Uit het hier vermelde onderzoek, maar ook onderzoeken bevestigen dit, blijkt dat kinderen met slaapproblemen hebben te kampen. De tijd dat kinderen in de vroege avond spontaan in slaap vielen, lijkt voorbij. Angst om alleen in de slaapkamer te zijn, onzekerheid, piekeren, de druk van de school, pesterijen, naijver zijn de meest voorkomende oorzaken, die de nachtrust verstoren. Niet alleen het inslapen, maar ook de kwaliteit van het slapen neemt bij kinderen sterk af. Uiteraard zijn er kinderen die te lang tv kijken of de avond wat rekken om in gezelschap van de ouders te vertoeven. In veel gezinnen is het slaapritueel verloren gegaan, net als discipline en gezag. Stress is doorslaggevend, kinderen hebben er dagelijks mee te maken. Ze komen niet tot rust en de behoefte om langer tv te kijken is dikwijls een uitlaatklep of een afleiding. Ook voor kinderen is de slaap niet kunnen vatten, een zware beproeving, vandaar dat slapengaan zolang mogelijk wordt uitgesteld. In een natuurlijke levenswijze houden we rekening met het levensritme. Dag en nacht wisselen elkaar af zoals een actieve periode in een passieve overgaat. Het is gemakkelijk gezegd: laat uw kind iedere dag op het zelfde uur slapen gaan, als dat kind de slaap niet kan vatten. Uiteraard is het gebruik van cafeïnehoudende drank zoals koffie, zwarte of groene thee en cola niet geschikt om de nachtrust in te leiden. De onrust wordt er alleen maar erger door. Een kind heeft bovendien een grote behoefte aan tederheid, geborgenheid en veiligheid, maar ook aan aandacht. Dit probleem lost men niet op met een aantal voorgekauwde truckjes zoals het bijhouden van een nachtboekje om na twee weken een gemiddelde te berekenen. Het echte probleem ligt bij de ouders. Zij moeten structuur en evenwicht in het gezin brengen, zodat zij hun kinderen het gevoel geven in een veilig en warm nest thuis te zijn. Kinderen moeten de kans krijgen om zich in ideale omstandigheden te ontwikkelen. Slapende kinderen in de klas is een signaal aan de ouders en als die dat negeren ontstaan er problemen. Theoretisch heeft een kind van drie tot vijf jaar twaalf uur slaap nodig per nacht. Bij het ouder worden neemt dit af tot tien uur op twaalfjarige leeftijd. Uiteraard is de exacte behoefte individueel bepaald, sommigen hebben minder ander meer slaap nodig. Net als bij volwassenen zijn er ook ochtend- en avondkinderen. Ochtendkinderen gaan meestal vroeg slapen en worden spontaan wakker. Avondkinderen zijn tegen de avond nog erg fit en hebben het moeilijker om bij het opstaan wakker te worden. Hun ritme ligt anders. Dat neemt niet weg dat alle kinderen op school wakker dienen te zijn. In Duitsland is men gestart met een merkwaardig experiment. Daar spreekt men van ‘wandelschoolbussen’. In plaats om met de bus naar de school te komen, groeperen kinderen zich aan de bushalte en wandelen naar school onder de begeleiding van enkele ouders en een politieagent die instaat voor de verkeersveiligheid. De kinderen zijn erg actief en zitten niet suf en slaperig in de klas, integendeel, de frisse ochtendwandeling heeft de bloedsomloop zodanig verhoogd dat alle gifstoffen zijn verdwenen. Vermoeidheid is immers niets anders dan de ongewenste gifstoffen traag uit te scheiden. —— Dit probleem, dat ernstig en verontrustend is, wijst er op dat de omgeving waarin het kind opgroeit, verstoord is. Ouders dienen orde op zaken te stellen en vooral bij henzelf te rade gaan. Kinderen hebben een veilige omgeving nodig waar ze de stress, die ze op school hebben opgelopen, kwijt geraken. Helaas hebben veel gezinnen af te rekenen met gezinsstress en houden er een onnatuurlijke levenswijze op na. Wat leerkrachten op school vaststellen, is slechts een reflectie van het thuisfront. Daar moet het probleem worden aangepakt.
Suffe en slaperige kinderen in de klas