Steeds meer kritisch ingestelde mensen, professionele hulpverleners, politici, vrouwenorganisaties en progressieve verenigingen maken zich zorgen voor de wildgroei van de plastische chirurgie en daarmee worden de zinloze esthetische ingrepen bedoeld. Deze ingrepen zijn op de keper beschouwd niets anders dan lichamelijke verminkingen. De natuurlijke eigenheid met zijn eventuele onvolmaaktheden wordt geruild voor reconstructies, lapwerk, trek- en vulwerk. Het is een illusie te willen geloven dat de mens de natuur kan verbeteren.
Iemand kan een te lange en hinderlijke neus hebben, een scheve mond, een vlek op het gezicht, of zich storen aan te grote of te kleine borsten. Dat deze uiterlijke onvolmaaktheden bij bepaalde mensen een zekere psychische druk uitoefent, is begrijpelijk. Plastische chirurgie kan hier, na grondig overleg misschien een oplossing bieden. De ervaring leert echter dat aan het basisprobleem weinig verandert. Het probleem is niet de te lange neus, de te grote of te kleine borsten, maar wel dat deze personen hun lichaam niet accepteren. In de psychiatrie wordt deze afwijking aangeduid met de term ‘morfodysforie’ of ‘stoornis in de lichaamsbeleving’. Plastische chirurgie lost dit probleem niet op. We zien trouwens dat na een ingreep er meestal meerdere ingrepen elkaar opvolgen. Het echte probleem, de stoornis in de lichaamsbeleving, wordt niet aangepakt. Vandaar de slogan: accepteren in plaats van opereren! Een recent onderzoek heeft een oude Zweedse studie bevestigd dat bij personen die dergelijke plastische chirurgische ingrepen laten uitvoeren, het aantal zelfmoorden ontzettend hoog ligt.
Plastische chirurgie is een modeverschijnsel geworden waar veel geld mee is gemoeid. Het is de meest zinloze investering, het zijn de duurste illusies en kennen de meest pijnlijke gevolgen. Vooral personen met een zwakke psychische stabiliteit laten zich al te gemakkelijk beïnvloeden. Het is tragisch dat zelfs het schoonheidsideaal gemanipuleerd wordt en geen grond van waarheid bezit. Bij een bepaalde persoonlijkheidsstructuur horen op zekere leeftijd grijze haren, kraaienpootjes, rimpels en wat groeven. Een oude boom heeft zijn charme en die hoeven niet verborgen te worden, dat geldt ook zo voor de mens. Er zijn zoveel natuurlijke mogelijkheden om er beter uit te zien zoals gezonde voeding, het gebruik van kruiden, beweging, relaxatie, positief denken, mentale trainingen, psychische en emotionele ondersteuning.
De vzw De Maakbare Mens ijvert tegen deze menselijke uitbuiting. Ze vraagt een duidelijke wetgeving en dringen aan dat de plastische operaties eindelijk eens in kaart worden gebracht. ‘Hoewel steeds meer mensen plastische chirurgie ondergaan, blijft de politieke aandacht hiervoor nagenoeg uit. En dit terwijl er heel wat onduidelijkheid is. Vandaar onze dwingende vraag naar een betere wetgeving.’ Dat zegt Eline Comer van de vzw de Maakbare Mens.
Omdat puur esthetische ingrepen niet worden terugbetaald, bestaat er geen registratie en weet niemand wat er in deze wereld gebeurd. In België worden per jaar 42 000 reconstructieve ingrepen gepleegd, men vermoedt dat de louter esthetische ingrepen twee tot driemaal zo hoog liggen. Maagverkleiningen, borstvergrotingen en vooral liposucties worden aan de lopende band uitgevoerd, zonder dat iemand zich de vraag stelt of dit zinvol is. Hier geldt alleen de wet van vraag en aanbod. De vzw stelt 6 punten voorop.
1. Reclame
‘In 2005 keurde de federale Kamer een wet goed die reclame voor borstimplantaten verbiedt. En hoewel deze wet op websites en in tijdschriften flagrant met de voeten wordt getreden, komt er weinig reacties vanuit politieke hoek.’
2. Artsenstatuut
‘In ons land zijn slechts 200 plastische chirurgen erkend, terwijl 450 tot 600 artsen esthetische heelkunde uitvoeren. Bijvoorbeeld huisartsen die liposucties of dermatologen die facelifts uitvoeren, en dit terwijl ze niet de 13-jarige opleiding van plastische chirurg hebben genoten. Vandaar dat de lijst van erkende plastische chirurgen beter en gemakkelijker raadpleegbaar moet zijn, en dat artsen verplicht moeten worden hun statuut en specialiteit in de wachtzaal op te hangen.’
3. Niet-chirurgisch
‘Op het vlak van niet-chirurgische schoonheidsbehandeling is wetgeving nodig. Het kan niet dat in schoonheidssalons rimpels met lasertherapie worden weggewerkt door personeel zonder medisch diploma.’ Meent Comer. We merken op dat dermatologen bezig zijn om een onderscheid te maken tussen medische laserapparaten die voorbehouden zijn voor dermatologen en niet medische laserapparaten voor schoonheidsspecialisten.
4. Dermalive
Comer: ‘Hoew
el is aangetoond dat de rimpelvuller Dermalive ernstige problemen en verminkingen kunnen veroorzaken, blijft men nalaten dit product uit de handel te nemen.’
5. Maagverkleining
‘In de race om af te vallen, stijgt het aantal maagverkleiningen of darmverkortingen spectaculair weet Comer. Nochtans gaat het hier om erg complexe ingrepen die enkel mogen worden uitgevoerd bij patiënten met ernstige obesitas. Strenge richtlijnen zijn hoognodig.’
6. Toerisme
Er moeten meer internationale regels komen op het gebied van medisch toerisme naar bijvoorbeeld de Oostbloklanden, omdat de kwaliteit niet altijd kan gegarandeerd worden.’
Een verbeterde en aangepaste wetgeving, waarvoor Eline Comer pleit, is op zich een goede zaak maar is slechts één aspect van het grote probleem. De vzw De Maakbare Mens moet zich op de eerste plaats richten naar het grote publiek toe en vooral de media er bij betrekken. De boodschap van de lichamelijke beleving is doorslaggevend. De zoekende mens moet zich bewust worden dat zijn lichaam slechts een deel is van zijn hele persoonlijkheid. De wisselwerking tussen lichaam en geest is van belang. De zinloze plastische chirurgie is slechts een modeverschijnsel, een commerciële uitbuiting en moet als een verminking van het menselijk lichaam beschouwd worden. En wie het lichaam verminkt, verminkt de hele persoonlijkheid. Het uitdragen van deze boodschap overtreft het effect van een goede wetgeving.
Voor meer informatie, surft naar: www.demaakbaremens.org