Depressie is in de westerse wereld een van de belangrijkste en meest voorkomende klachten. De oorzaak ligt voor het grijpen. De mens is niet gemaakt om in deze harde, gevoelloze wereld tegen een kunstmatig tempo te moeten leven volgens de grillen van deze maatschappij. De mens is compleet uit zijn natuurlijk biotoop gerukt, heeft geen enkele binding meer met de natuur, waar hij deel van uitmaakt. Emotionele aandoeningen vormen de meest verbreide klachten die eigen zijn aan deze tijd van materialisme. Lang heeft men gelooft in de efficiëntie van antidepressiva, maar nu weet men dat de nevenwerkingen even vervelend en vaak erger zijn dan de kwaal zelf. Steeds meer psychiaters en hulpverleners geloven in psychotherapie zoals gesprekstherapie en mentale trainingen.
Wij, als beoefenaars van de natuurgeneeskunde, geloven in een totale benadering. De mens is immers een psychosomatische eenheid, lichaam en geest vormen een eenheid. Daardoor is het mogelijk om via een lichamelijke aanpak de vermoeide geest tot rust te brengen. Een verzuurd lichaam heeft een verzuurde geest. Pas na een grondige zuivering van het lichaam kan de geest zich ontspanning. De natuurgeneeskundige aanpak is efficiënt en brengt op korte termijn beterschap. Er wordt gezegd dat de natuurgeneeskundige psychotherapie beperkt blijft tot lichte en matige vormen van depressie. Dat is slechts voor een deel juist. Tegenover zware depressie staat de psychiatrie en de reguliere psychotherapie even machteloos als wie dan ook. De psychiater is echter in de mogelijkheid om in dergelijke gevallen zware medicijnen toe te dienen waardoor de patiënt min of meer onder controle blijft. Toch weet iedereen dat dit niet de oplossing is.
Omwille van de zware nevenwerkingen werd er gezocht naar niet medicamenteuze hulpmiddelen. Het inbouwen van een soort pacemaker wordt gezien als een bruikbaar middel bij zware depressieve mensen. Het gaat hier om een toestelletje dat elektrische impulsen geeft aan de hersenen, via de nervus vagus. Dat is een zenuw die ondermeer het hart en de maag aanstuurt. Omgekeerd geleidt deze hoofdzenuw ook impulsen van het lichaam naar de hersenen. Via deze technische greep hoopt men de gemoedstoestand van chronische depressieve mensen te verbeteren. Bij antidepressiva gebeurt dit via chemische weg. Er zullen ongetwijfeld patiënten zijn waarbij een dergelijk implantaat, de toestand dragelijk wordt gemaakt. Anderzijds heeft een depressief patiënt meer nodig dan een elektrische impuls via de nervus vagus. Depressiviteit is een complexe ziekte die verbonden is met de hele persoonlijkheid. Het zijn vooral de gezondheidseconomen die halsreikend uitkijken naar dergelijke ontwikkelingen om de kostprijs van de gezondheidszorg zoveel mogelijk te drukken.