Kranten en weekbladen spenderen hele pagina’s aan gezondheid want gezondheidsthema’s zijn in. De reden ligt voor de hand: de gezondheid van de moderne mens is erg bedreigd in deze jachtige en vervuilde wereld. De Belgische overheid heeft onlangs nog bevestigd dat de 5 doelstellingen die men in 2008 voorop had gesteld, niet worden gehaald. De mensen eten nu nog ongezonder dan zeven jaar geleden, men beweegt nog minder, borstvoeding is met 10% achteruit gegaan en overgewicht is flink toegenomen. Met allerlei onderzoeksrapporten en opiniepeilingen probeert men aan te tonen hoe gelukkig en gezond we hier in het rijke westen zijn met al onze weelde en comfort. Ziekenhuizen worden steeds groter, het aanbod aan medicijnen neemt toe en het percentage dat er gebruik van maakt stijgt. Het aantal honderdjarigen mag dan wel stijgen, maar steeds meer mensen op jongere en middelbare leeftijd overlijden aan allerlei ziekten. We zijn geen pessimisten of onheilsprofeten, maar realisten die mensen bewust maken dat er dringend moet worden ingegrepen.
De overheid, en dat geldt voor heel Europa, haalt enorm veel geld uit al wat ongezond is. Het zijn de rokers die het gat in de begroting helpen dichten. De overheid verdient fortuinen aan alcoholgebruik, chocolade, koffie, toegevoegde suikers, de frisdrankindustrie, de vervuilende auto’s en noem maar op. De WHO (Wereldgezondheidsorganisatie ) beveelt 350 gram vlees per week en per persoon aan, de Hoge Raad voor de Gezondheid (B) houdt het op 500 gram per week, terwijl het gemiddeld verbruik in België en Nederland op 1,650 kilogram/per persoon/per week ligt. Dat komt neer op 86 kg per persoon per jaar. Dat is veel als we rekening houden met het groot aantal vegetariërs en met een vrij grote groep van matige vleeseters. Het is niet te verwonderen dat het aantal darmkankers sterk toeneemt. Er is een duidelijk verband tussen de toename van fijnstof en de stijging van ademhalingsproblemen. Het vervuilde milieu, de ongezonde levenswijze, het massaal gebruik van voedingsproducten, de toenemende stress en de zware emotionele belasting liggen aan de basis van een steeds slechter wordende gezondheid. Bovendien is de gezondheidszorg onbetaalbaar geworden en komen er steeds meer mensen in de kou te staan. De afbraak van de sociale zekerheid is volop bezig.
Stilaan begint men in te zien dat binnen deze chaotische samenleving een groep is die voldoende weerstand biedt tegenover al deze zware bedreigingen. Het zijn de mensen die gebruik maken van de complementaire zorg, wat vroeger alternatieve geneeskunde werd genoemd. Meestal komen ze via ziekten of ongemakken, waar ze geen oplossing voor vinden, terecht bij een complementaire zorgverlener. Deze zoekende mensen zien in dat hun ziekte, klacht of ongemak in verband staat met hun slechte voedingswijze, hun onnatuurlijke levenswijze of negatieve ingesteldheid. Zolang men daar niets aan doet, kan er geen verbetering optreden. In de complementaire zorg besteedt men ruime aandacht aan gezondheidseducatie terwijl de cliënten degelijk begeleid worden. Voldoende aandacht, de nodige tijd en vooral de individuele benadering van de cliënt is doorslaggevend.
De complementaire zorg vervangt niet de reguliere gezondheidszorg, maar biedt een nuttige en waardevolle aanvulling aan. Preventie en zelfzorg staan in de complementaire zorg centraal. Steeds meer mensen kiezen voor deze mogelijkheden. Binnen de complementaire zorg wordt uitsluitend gebruik gemaakt van gerichte adviezen, natuurlijke middelen en eenvoudige behandelingen die risicovrij zijn. De wetgeving in Europa maakt een onderscheid tussen de ‘voorbehouden handelingen’ die alleen door artsen en paramedici worden uitgevoerd en de ‘niet voorbehouden of vrij handelingen’ die door iedereen kunnen worden toegepast op voorwaarde dat men de gezondheid niet in gevaar brengt
De overheid heeft er belang bij om de complementaire zorg te ondersteunen omdat diegenen die er gebruik van maken geen of minder beroep doen op dure reguliere behandelingen. Als ze toch ziek worden, wat niet is uit te sluiten, zullen ze sneller genezen en gezond blijven. De complementaire zorg levert een directe bijdrage aan de besparing van de overheid. Bovendien kan de overheid ook geld verdienen aan gezonde initiatieven. In deze wereld met een groeiende ontevredenheid worden voortdurend grenzen overschreden en wordt ons ieder brokje zekerheid ontnomen. De complementaire zorg geeft weer hoop. Deze groeiende sector heeft behoefte aan zorgverleners, die professioneel worden opgeleid om een concrete bijdrage te leveren. De vzw Europese Academie voor natuurlijke gezondheidszorg werd in 1988 opgericht met als doel zorgverleners op te leiden door deeltijdse opleidingen zonder werkonderbreking aan een van haar vier scholen te Antwerpen, Gent, Leuven en Maastricht. Er zijn vier verschillende opleidingen die tot de complementaire zorg behoren.
Herborist
Een herborist is een artisanaal beroep, maar door zijn kruidenkennis en vooral door de bereidingen van talrijke gezondheidsproducten op basis van kruiden, levert de herborist indirect een bijdrage tot de complementaire zorg.
V.G.L. Gezondheidsconsulent – Gewichtsconsulent
Is een belangrijke complementaire zorgverlener die cliënten begeleidt op het vlak van Voeding, Gezondheid en Levenswijze en daarnaast een concrete bijdrage levert door cliënten met overgewicht te begeleiden. Deze opleiding is in Nederland geaccrediteerd zodat de cliënten kunnen rekenen op terugbetaling door de zorgverzekeraars.
Persoonlijkheidscoach
Is een complementaire zorgverlener die de cliënten coacht met psychische en emotionele problemen zowel privé als in het bedrijfsleven. Veel problemen zijn terug te voeren op verzwakking van de persoonlijkheid die opgespoord en versterkt worden.
Gezondheidstherapeut
Dit is de meest uitgesproken complementaire zorgverlener die de natuurgeneeskunde beoefent. De opleiding is voor Nederland door CPION geaccrediteerd en beantwoordt aan de PLATO-eindtermen. Een complete opleiding met veel professionele mogelijkheden.