Nieuwe hoopgevende inzichten.

Het is niet normaal dat tegenwoordig zoveel mensen en vaak op jongere leeftijd getroffen worden door dementie. De angst om aan Alzheimer te lijden, is algemeen verspreid. Daarbij heerst nog steeds de verkeerde opvatting dat dit een gevolg is van de vergrijzing en dat wie er door getroffen wordt, hopeloos verloren is. Van nature verliest de mens zijn geheugen niet omdat dit deel uitmaakt van een reeks elementaire veiligheidssystemen. De menselijke hersenen zijn er op ingesteld om alle herinneringen op te slaan en te allen tijden te reproduceren. Het verleden blijft deel uitmaken van het leven, zeker op hoge leeftijd als men met een gerust gemoed terug mag blikken op een rijk gevuld leven. Tijdens een tv-uitzending over het verzet tijdens de 2de Wereldoorlog kwamen verzetslieden aan het woord, mannen en vrouwen van in de negentig, zelfs iemand van over de honderd. Opvallend was hun helderheid van geest. Dramatische gebeurtenissen blijven in het geheugen gegriefd. Dit waren geen uitzonderingen. Heel wat oudere mensen hebben een glashelder geheugen. Uiteraard zal iemand die fysiek aftakelt, meer kans hebben dat zijn mentale vermogens achteruitgaan. Het heeft geen zin te beweren dat dementie een normaal verschijnsel is bij het ouder worden. Er zijn op alle leeftijden mensen met een olifantgeheugen en er zijn er die hun geheugen met een zeef vergelijken. Een minder goed geheugen is geen dementie en is geen verhoogd risico op dementie. 

Alzheimer is een van de vele soorten dementie, maar wel de meest voorkomende. Vasculaire dementie ontstaat door verstopping of degeneratie van bloedvaten in de hersenen. Alzheimer ontstaat doordat de cellen in de hippocampus afsterven. Het risico daalt als in dit gebied nieuwe cellen worden aangemaakt. Alzheimer kan afgeremd worden of genezen indien de celgroeiactiviteiten in dit gebied van de hersenen gestimuleerd worden. Men kan zelfs tijdens het aftakelingsproces door een gezonde en actieve levenswijze een ommekeer brengen in deze gevreesde ziekte. Op het ogenblik dat er weer celgroei in de hippocampus aanwezig is, verdwijnt Alzheimer. Het probleem is echter dat, op het ogenblik dat men zelf of de omgeving merkt dat er iets mis is, de ziekte al flink gevorderd is. Sommige neurologen beweren dat bij de eerste zichtbare symptomen de ziekte al 10 à 15 jaar sluimerend aanwezig is.

Prof. Dr. Dale Bredesen van de Californische universiteit in Los Angeles (VS) zegt dat Alzheimer geneesbaar is als de patiënt er in slaagt de negatieve factoren in zijn individuele levenswijze op te heffen. Na een intensieve omschakeling in de levenswijze van ongeveer 6 maanden waren 8 op 10 patiënten die aan Alzheimer in aanvangstadium leden, genezen. Critici zullen dit voorstel meteen van tafel vegen en spreken over het geven van valse hoop. Toch is dit experiment waardevol en opent nieuwe mogelijkheden op het vlak van preventie en het afremmen van Alzheimer, terwijl genezing in een vroeg stadium mogelijk wordt. Overschakelen op een gezonde voeding en natuurlijke levenswijze lijkt voor veel mensen een grote opgave, maar dat is niet zo. Iedere verandering kost aanvankelijk veel moeite, maar in de strijd tegen Alzheimer is niets te veel.

Een zekere verklaring voor de toename van dementie is ongetwijfeld de milieuvervuiling, het massaal gebruik van pesticiden, voedingsadditieven, bepaalde medicijnen en de vele andere gifstoffen waarmee iedereen in contact komt. Er is altijd een individuele factor, want niet iedereen in dezelfde situatie krijgt Alzheimer. Er treedt een vergiftiging op in de hersenen waardoor de celvernieuwing wordt afgeremd. Sint Janskruid wordt vermeld als mogelijk tegengif. Stress werkt neurotoxisch en vermindert de vorming van nieuwe hersencellen. Een positieve instelling gaat samen met het in standhouden van sociale vaardigheden. Een grote rol in de strijd tegen Alzheimer. Actief leven, goed waarnemen, bewust met alles omgaan is de opdracht, want we kunnen alleen onthouden wat we goed hebben opgeslagen. De kwaliteit van de slaap speelt een belangrijke rol in de preventie tegen dementie. Tijdens een diepe slaap ontstaat er een regeneratieve groei van de hippocampus. Onderzoekers hebben al vaker gewezen op het belang van beweging, echter zonder te overdrijven. Meer bewegen betekent een betere doorbloeding, dus ook een betere doorbloeding van de hersenen en dat betekent een betere afvoer van homotoxines en neurotoxines.

Een belangrijke pijler in de Alzheimer-therapie is de voeding. Gezonde voeding is de basis van het leven, maar om dementie te voorkomen of te genezen heeft men meer nodig dan een algemene gezonde voeding. Welke voedingsmiddelen hebben een invloed op de hersenen? De hersenen voeden zich met natuurlijke suikers uit fruit en honing, maar ook met suikers die omgezet worden uit zetmeel zoals uit wortel- en knolgewassen of volle granen. Noten staan bekend om hun gezonde vetten, maar bevatten eveneens natuurlijke suikers. Deze suikers zijn zo belangrijk omdat ze samen met vitaminen van het B-complex en mineralen zoals calcium en magnesium worden opgenomen en zorgen voor een verhoogde energiestofwisse-ling. De grootste vijand voor onze hersenen is de industriesuiker, ook toegevoegde suikers genoemd. Hoewel het om dezelfde suiker gaat, de afwezigheid van vitaminen en mineralen is fataal voor onze gezondheid. Zoetstoffen vervangen alleen de zoete smaak, maar niet de suiker. Het vervuild milieu, de vele gifstoffen waarmee we ongewild in aanraking komen, het gebrek aan verse voedingsmid-delen, het massaal gebruik van industrievoeding, de toegevoegde suiker, stress en vele individuele en maatschappelijke problemen leveren een bijdrage aan het ontstaan van dementie, naast erfelijke en individuele factoren. We leven allemaal in een vervuilde en vergiftigde wereld vol stress en spanningen en toch lijdt niet iedereen aan dementie. De individuele weerstand speelt bij alle ziektes een rol. Alzheimer verloopt in 3 fasen.

Fase 1.

Licht geheugenverlies, humeurwisseling, subjectieve verhoogde geestelijk spanning, zelfs bij gewone taken. Men reageert trager dan voorheen. Patiënt is zich bewust van zijn mentale achteruitgang.

Fase 2.

Herinnert zich alleen nog dingen uit het verre verleden, maar geen recente gebeurtenissen. Het oriëntatievermogen gaat sterk achteruit. Er treedt onrust en ongeduld op, men voelt zich overspannen.

Fase 3.

Dit wordt de terminale of eindfase genoemd. Men verliest zijn persoonlijkheid. Het geheugenverlies alsook het herkenningsvermogen wordt compleet. Patiënt heeft permanent hulp nodig.

Laat het zover niet komen.