Onderzoekers in Londen denken dat ze uitleg gevonden hebben na het bestuderen van de wijnproductie in die regio. In het wetenschappelijk tijdschrift ‘Nature’ leggen ze het verband met de rode wijn van de streek, de ‘cabernet sauvignon’. In de ambachtelijke wijnmakerij wordt de tannat druif met pitjes geweekt, zodat er grote hoeveelheid procyanidine vrijkomt. Deze stof bevindt zich hoofdzakelijk in de druivenpit en wordt als een sterke antioxidant beschouwd. Volgens deze onderzoekers zou het drinken van twee glazen wijn uit deze streek héél goed zijn voor de gezondheid. Er wordt wel uitdrukkelijk bij verteld dat het om maximum twee glazen wijn per dag gaat.

Hoe moeten we een dergelijk onderzoek beoordelen? Een dergelijke studie, ook al is ze in een gezaghebbend wetenschappelijk tijdschrift verschenen, komt weinig wetenschappelijk over. Het is naïef om de goede gezondheid van een bevolkingsgroep toe te schrijven aan één enkele stof die matig voorkomt in een bepaalde wijnsoort. Andere onderzoekers meenden al eerder een verklaring voor de Franse paradox te hebben gevonden. Zij beweren dat het regelmatig gebruik van olijfolie de oorzaak is van minder cardiologische problemen in het Zuiden van Frankrijk. Weer anderen zijn van mening dat dit geldt voor het hele Middellandse zeegebied.

Om te beginnen moet een wetenschappelijke studie eerst aantonen dat de mensen in Zuid- West-Frankrijk gezonder zijn, ouder worden en minder hartinfarcten krijgen dan in de rest van Frankrijk en Europa. Indien dit zo zou zijn, zal men andere factoren dienen te onderzoeken zoals de genetische gesteldheid, klimatologische omstandigheden, bodemonderzoek, lucht- en waterkwaliteit, milieubelasting, voedingspatroon, levenswijze, psychische en emotionele instelling enz. De bekende uitdrukking : ‘leven als god in Frankrijk’ is zeker niet vreemd aan de optimistische levensstijl van de Zuid-Fransen. Fransen eten weinig brood, eten veel groenten en fruit, nemen een licht ontbijt, reserveren veel tijd voor hun middag- en avondmaal en spreiden hun gerechten binnen eenzelfde maaltijd, m.a.w. zij eten veel afzonderlijk waardoor er minder fouten tegen de voedselcombinaties worden gemaakt. Het gaat hier om een erg eenzijdig onderzoek dat het etiket ‘wetenschappelijk’ zeker niet verdient.

Procyanidine komt ook voor in rode appels, de veenbes en zelfs in chocolade. De behoefte aan antioxidant is afhankelijk van de levensgewoonte. Mensen die roken, alcoholische drank gebruiken, medicamenten slikken, in een vervuilde omgeving leven, een jachtig leven leiden, veel stress hebben, krijgen in hun lichaam een verhoogde oxidatie of verbranding waardoor er meer vrije radicalen vrijkomen dan nodig is. Een gezonde voeding in combinatie met een gezonde levenswijze is het beste antioxidant. Het is onbegrijpelijk dat wetenschappers, artsen en therapeuten durven beweren dat het slikken van commerciële tabletjes of het drinken van een paar glazen wijn per dag alles goed maakt. Er is meer nodig om een verkeerd voedingspatroon, een negatieve instelling, een gestresst bestaan of een gezondheidsbelastend levensritme weer in orde te brengen. Indien dergelijke beweringen kloppen, dan zouden er weinig mensen nog ziek zijn. Men doet er beter aan een paar rode appels te eten als men meent behoefte te hebben aan procyanidine.