Er wordt terecht flink geklaagd dat het leven duur is geworden omdat veel geld naar de voeding gaat. Sommigen leggen de schuld op de invoering van de euro, maar dat is slechts een veronderstelling. De voedingsindustrie speelt steeds meer in op het feit dat mensen weinig tijd hebben om zelf aan de slag te gaan en biedt daarom kant-en-klare voedingsproducten aan. Het ziet er allemaal mooi en aantrekkelijk uit en vraagt weinig voorbereiding. De rekken van de supermarkt puilen er vanuit. Ze zijn zo overvloedig aanwezig dat de consument het vanzelfsprekend vindt dat deze voedingsproducten de eetcultuur bepalen. Men blijft er echter niet bij stilstaan dat deze voedingsproducten in vergelijking met verse voedingsmiddel wel erg duur zijn. We maakten een kleine vergelijking en kochten voor dit onderzoek een kant-en-klare komkommersalade, seldersalade en een champignonsalade op zijn Grieks. De twee eerste zijn rauwkostsalades en geven de indruk wel degelijk gezond te zijn. Ze behoren bovendien tot de goedkopere salades in vergelijking met vis- en vleessalades, maar de verhouding prijs eindproduct/ingrediënten is dezelfde. De drie salades zijn verpakt in plastic vlootjes van 185 gram. We analyseren ze en vergelijken ze met elkaar en trekken onze conclusies.
Komkommersalade
- Gewicht: 185 gram
- Hoeveelheid komkommer: 57% of 105 gram.
- Andere ingrediënten: Raapzaad- en sojaolie, suiker, azijn, eigeel, mosterd, azijnzuur, melkzuur, kruiden, zout, gemodificeerd maïsmeel, kaliumsorbaat, natriumbenzoaat, stabilisatoren (guarpitmeel, xantaangol) specerijen
- Waarschuwing: in hetzelfde bedrijf worden ook gluten, schaaldieren, vis, soja, melk, selderij, lupine en weekdieren verwerkt zodat eventuele sporen van deze ingrediënten niet uit te sluiten zijn.
- Verkoopprijs: 1,45 euro
- Prijs van 105 gram verse kommer: circa 0,10 euro.
- Prijs toegevoegde saus: 0,10 euro.
Een verse komkommersalade wordt samengesteld uit fijn gesneden komkommer vermengd met een sausje op basis van azijn dat men gedurende enkele uren laat trekken om de komkommer zacht te maken. Men voegt er eventueel een weinig mayonaise met keukenkruiden aan toe. De kostprijs hiervan bedraagt ongeveer 0,10 euro. Dus voor ongeveer 0,20 euro heeft u een gezonde komkommersalade die heerlijk smaakt zonder al deze voedingsadditieven. Niet duur, maar wel gezond.
Seldersalade
- Gewicht: 185 gram
- Hoeveelheid selder: 53% of 98 gram.
- Andere ingrediënten: Azijn, zout, natriumbisufuet, geëmulgeerde saus, geraffineerde sojaolie, water, eigeel, gemodificeerd maïszetmeel, suiker, mosterd, lactose, melkeiwit, verdikkingsmiddelen (guardpitmeel, xanthaangom, ei, conserveermiddelen (kaliumsorbaat, natriumbenzoaat).
- Waarschuwing: dezelfde als bij de komkommersalade
- Verkoopprijs: 1,55 euro
- Prijs: 98 gram knolselder: 0,09 euro.
- Prijs toegevoegde saus: 0,11 euro.
Een verse knolselderiesalade kan op verschillende wijze bereid worden. Door de geraspte knolselder te mengen met mayonaise of een zelf bereid sausje op basis van olie, azijn en keukenkruiden. De reële prijs van een zelfgemaakte knolselderiesalade kost ongeveer 0,20 euro.
Champignons op Griekse wijze
- Gewicht: 185 gram
- Hoeveelheid champignons: 34% of 62,90 gram, 22% of 37 gram ui en 10% of 18,5 gram tomatenconcentraat.
- Andere ingrediënten: zout, water, suiker, wijn, geraffineerde sojaolie, boter, gemodificeerd maïszetmeel, zout, kruiden en specerijen, conserveringsmiddelen (kaliumsorbaat, natriumbenzoaat).
- Prijs: 1,65 euro
- Prijs: champignons, ui en tomatenconcentraat: 0,40 euro.
Het is niet zo moeilijk om zelf champignons op Griekse wijze te bereiden. De hoofdingrediënten zijn champignons, ui, tomaat (tomatenketchup) en wat keukenkruiden.
Wat ons het meest opvalt is de grote verscheidenheid aan voedingsadditieven (E-nummers). Het is opvallend dat op het etiket geen E-nummers vermeld staan, wel de naam voluit geschreven, dat valt voor de consument minder op. Het gaat hier om voedingsadditieven die om uitleg vragen.
E202, Kaliumsorbaat: synthetisch conserveermiddel, kan een chemische reactie aangaan met andere nitraten. Wordt door sommigen als een gevaarlijk voedingsadditief omschreven. Kan eventueel geboorteafwijkingen veroorzaken, astma, netelroos of darmproblemen veroorzaken.
E211, Natriumbenzoaat: synthetisch conserveermiddel, kan volgens sommige bronnen gezondheidsrisico’s veroorzaken zoals hyperactiviteit, oogirritatie, groeiaandoeningen, slapeloosheid, gedragsstoornissen, schade aan het bloed met verhoogd risico op leukemie. Dit is een erg omstreden voedingsadditief.
E412, Guardpitmeel: Is een verdikkingsmiddel, stabilisator, geleermiddel en vulstof. Het is een polysaccharide uit de pit van de guardvrucht. Er zijn gezondheidsrisico’s bekend zoals allergie, misselijkheid, winderigheid, eczeem, buikkrampen, verminderde opname van mineralen en vitaminen. Wordt te gemakkelijk als onschuldig beschouwd.
E415, Xantaangom: Verdikkingsmiddel, geleermiddel en hulpmiddel voor synthetische additieven dat vrijkomt bij de gisting van glucose. Wordt soms als onschuldig gezien terwijl er een toename van astma-aanvallen, huidreacties en ademhalingsallergieën is vastgesteld.
E222, Natriumbilsulfiet: Is een synthetische versie van sulfiet en veroorzaakt gemakkelijk allergie, darmstoornissen, longirritatie en bemoeilijkt de opname van de vitaminen van het B-complex. Dit additief moet men zeker vermijden.
E260, Azijnzuur: Dit is het bestanddeel van azijn en kan zowel natuurlijk als synthetisch zijn. Er zijn geen gezondheidsrisico’s bekend.
E270, Melkzuur: is een natuurlijke bewaringsmiddel, maar kan ook synthetisch bereid worden en dat weet men niet altijd. Synthetisch bereid melkzuur is niet toegestaan bij baby’s en jonge kinderen.
E1410, Gemodificeerd maïszetmeel: Wordt gebruikt als vulstof. Gemodificeerd betekent dat iets door grondige verandering tot stand komt. Er wordt gebruik gemaakt van transgene maïs. Is niet helemaal vrij van gezondheidsrisico’s.
De meeste E-nummers zijn ongezond tot gevaarlijk, maar bij een thuisbereiding hebben we ze niet nodig omdat de zelfgemaakte gerechten binnen twee dagen worden gegeten. Bij geïndustrialiseerde voedingsproducten ligt dat anders omdat ze na weken of maanden er nog altijd even fris moeten uitzien in een gebonden toestand. Het is niet mogelijk om dergelijke eenvoudige bereidingen te industrialiseren zonder gebruik te maken van al deze E-nummers. Een andere reden om voedingsadditieven te gebruiken heeft te maken met de grote hoeveelheden die in de fabriek bereid worden waardoor er veel meer kan misgaan tijdens de productie.
Als we de verkoopprijs vergelijken met wat verse ingrediënten kosten, dan is dat haast niet te geloven. Deze hoge prijs is verantwoord binnen het economisch denksysteem van de voedingsindustrie. Mensen die zich haast uitsluitend met geïndustrialiseerde voedings-producten voeden, hebben inderdaad goede reden om te klagen dat het leven zo duur is. Met wordt van deze salades of andere voedingsproducten niet ziek, maar ze leveren te weinig om de gezondheid in stand te houden. Het is niet vreemd dat deze mensen vaak ziek zijn en naast deze dure voedingsproducten nog eens geld uitgeven aan artsenkosten en medicijnen. Voedingsmiddelen zijn spotgoedkoop en zeer gezond. Het bereiden van vers voedsel mag niet langer als een opgave gezien worden, maar kan evenzeer een vorm van ontspanning zijn. Creatief bezig zijn met gezonde voeding schept een sfeer van rust en voldoening, zeker als men beseft dat hiermee een hoge kwaliteit wordt bereikt en dat men veel, heel veel geld uitspaart.
Het vraagt een mentale omschakeling door meer bewust om te gaan met de kwaliteit van het voedsel, door een stuk verantwoordelijkheid te dragen tegenover zichzelf en zijn gezin en door economisch te leren denken. Wees kritisch als u door de supermarkt wandelt, neem een vergrootglas mee en kijk naar de kleine lettertjes op de verpakking. Kweek een nieuwe gewoonte aan en vul niet blindelings uw kar. Laat u niet meer verleiden door al die schijnbare aantrekkelijke voedingsproducten. Koop geen voorverpakte broodjes, maar haal ze vers bij de warme bakker, dan weet u wat u in uw mond steekt. Om af te sluiten en uw ogen nog verder te openen, vermelden we wat op de verpakking staat te lezen van voorverpakte ‘Melksandwiches’ uit de supermarkt.
Ingrediënten: Tarwebloem, water, gist, suiker, eieren, boter, plantaardige olie (raapzaad, zonnebloem) dextrose, gejodeerd zout, magere melkpoeder, plantaardig eiwit, emulgator (E482), bonenmeel, verdikkingsmiddel (E466), aroma, weipoeder, antischuimmiddel (E.900), zetmeel, maltodextrine, conserveringsmiddel (E202), kleurstof (E160 a). Bevat gluten, eieren en melk. Kan sporen bevatten van: schaalvruchten, sesamzaad. Droog bewaren bij kamertemperatuur.
E482, Calciumstearoyllactylaat, is een emulgator en er zijn geen gezondheidsrisico’s bekend.
E466, Natriumcarboxymthylcellulose, is een verdikkingsmiddel, stabilisator, geleermiddel en schuimmiddel. Het remt de maagzuurvorming, werkt laxeren. Door twee wetenschappers is dit additief als kankerverwekkend bepaald, maar is nog altijd niet verboden.
E900, dimethylpolysiloxaan, dit additief is gemaakt uit siliconen en wordt als omstreden beschreven. Mogelijke gezondheidsrisico’s zijn aandoeningen van de nieren, lever en zenuwen. Het kan sporen van formaldehyde (E240) bevatten dat kankerverwekkend is en mag in Frankrijk niet gebruikt worden.
E202, calciumsorbaat: is een chemisch conserveermiddel met volgende gezondheidsrisico’s: astma, netelroos, verkoudheid en darmstoornissen.
E160a, caroteen: natuurlijk caroteen is vrij gezond, maar vaak wordt gebruik gemaakt van synthetisch caroteen en dat staat meestal niet vermeld.
Dextrose: Druivensuiker die door hydrolyse uit zetmeel wordt bereid.
Gejodeerd zout; zout waaraan jodium is toegevoegd.
Maltodextrine: Dit is een zoetstof die uit zetmeel wordt bereid.
De consument blijft er niet bij stilstaan dat in de voedingsproducten ontzettend veel additieven en andere stoffen worden toegevoegd om het product verkoopbaar te maken. Het zijn economische belangen ten koste van de volksgezondheid.